Nowa strona 1 » Jak dobrać odpowiedni glikol do pompy ciepla?

Dobór odpowiedniego glikolu do pompy ciepła, zwłaszcza w dolnym źródle ciepła (gruntowym) lub w instalacjach typu monoblok narażonych na mróz, jest kluczowy dla jej wydajności i trwałości.

Poniżej znajdziesz najważniejsze kwestie, które należy wziąć pod uwagę:

1. Rodzaj Glikolu

W instalacjach grzewczych stosuje się głównie dwa rodzaje glikolu, zawsze w postaci roztworów wodnych z dodatkiem inhibitorów korozji (tzw. płyny instalacyjne):

Glikol propylenowy (Propylene Glycol, PG)

Zalety: Jest nietoksyczny i biodegradowalny, dlatego jest zalecany do większości przydomowych instalacji pomp ciepła (szczególnie gruntowych), gdzie istnieje potencjalne ryzyko wycieku do środowiska lub kontaktu z wodą pitną. Ma atest PZH.
Wady: Jest droższy i ma nieco gorsze właściwości termiczne (mniejsza wydajność cieplna, większa lepkość) w porównaniu do glikolu etylenowego. Zwiększona lepkość może wymagać użycia mocniejszej pompy obiegowej.

Glikol etylenowy (Ethylene Glycol, EG)

Zalety: Jest tańszy, ma lepszą wydajność termiczną i mniejszą lepkość, co przekłada się na mniejsze opory przepływu i potencjalnie niższe zużycie energii przez pompę obiegową.
Wady: Jest toksyczny i szkodliwy dla środowiska. Z tego powodu jego zastosowanie w instalacjach domowych (zwłaszcza z gruntowym wymiennikiem ciepła) jest często odradzane lub w niektórych krajach zabronione. Wymaga maksymalnie szczelnych instalacji.

Rekomendacja: Zdecydowanie najbezpieczniejszym i najczęściej wybieranym rozwiązaniem do domowych pomp ciepła jest wodny roztwór glikolu propylenowego z odpowiednimi dodatkami (inhibitorami korozji).

2. Optymalne Stężenie (Temperatura Krzepnięcia)

Stężenie glikolu w roztworze ma bezpośredni wpływ na temperaturę krzepnięcia i lepkość płynu.

Zasada ogólna: Temperatura krzepnięcia płynu musi być co najmniej 5-7 K (stopni Celsjusza) niższa niż minimalna temperatura, jaką może osiągnąć płyn w instalacji.
Typowe stężenie: W Polsce standardowo stosuje się roztwory zapewniające temperaturę krzepnięcia w zakresie od −12∘C do −20∘C, co odpowiada stężeniu glikolu ok. 30–40% (dokładna wartość zależy od typu glikolu i producenta).
Ryzyko zbyt wysokiego stężenia: Stosowanie wyższych stężeń (np. dla −35∘C) jest niezalecane, jeśli nie jest to absolutnie konieczne. Wyższe stężenie zwiększa lepkość i zmniejsza zdolność do przenoszenia ciepła, co obniża efektywność pracy pompy ciepła i zwiększa zużycie energii przez pompę obiegową.

3. Dodatki i Skład Płynu

Nie stosuje się czystego, technicznego glikolu, ponieważ ma on wyższą korozyjność niż woda. Płyny do pomp ciepła to gotowe roztwory lub koncentraty z dodatkiem:

Inhibitorów korozji: Zabezpieczają metalowe elementy instalacji przed rdzewieniem.
Biocydów: Zapobiegają rozwojowi życia biologicznego w układzie.
Stabilizatorów i antypieniaczy.

Ważne: Zawsze używaj wysokiej jakości, dedykowanych płynów (gotowych lub koncentratów) przeznaczonych do pomp ciepła i przestrzegaj instrukcji producenta dotyczących rozcieńczania. Do rozcieńczania koncentratu używaj wody destylowanej lub demineralizowanej (miękkiej).

4. Wymagania Producenta

Kluczowa zasada: Zawsze w pierwszej kolejności sprawdź zalecenia producenta Twojej pompy ciepła i elementów dolnego źródła (kolektora). Producent podaje:

Jaki rodzaj glikolu jest dopuszczalny (lub wymagany).
Minimalną wymaganą temperaturę krzepnięcia.

Przestrzeganie tych zaleceń jest niezbędne do zachowania gwarancji i zapewnienia optymalnej pracy systemu.

Firma Fernox ma coś dla wymagających Heat Transfer Fluid HP-15c 20 Litre (czytaj więcej....)

Jak dobrać odpowiedni glikol do pompy ciepla?